رتبه بندی شعب بانک ملت (استان تهران) با در نظر گرفتن متغیرهای محیطی، براساس منطق تحلیل پوششی داده های فازی

هر سازمان به منظور آگاهی از میزان عملکرد و مطلوبیت فعالیت واحدهای خود به یک نظام ارزشیابی جهت سنجش این مطلوبیت نیاز دارد و این موضوع برای مؤسسات مالی از جمله بانک ها اهمیت بیشتری دارد. شعب این مؤسسات عملاً با وجود انجام وظایف مشابه، به دلیل قرار گرفتن در شرایط محیطی متفاوت و تأثیرپذیری از آن شرایط، عملکرد متفاوت خواهند داشت. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر متغیر محیطی بر امتیاز کارایی شعب بانک، به عنوان واحدهای تصمیم گیری ( dmu) می باشد. با توجه به مزیت مدل غیر پارامتریک تحلیل پوششی داده ها( dea) نسبت به سایر مدلهای پارامتریک و غیر پارامتریک، جهت سنجش کارایی از مدل dea استفاده گردید و به دلیل اینکه مناطق تحت پوشش هریک از شعب بانک تفاوت قابل توجهی با یکدیگر دارند، از متغیر محیطی تراکم جمعیت به عنوان یکی از ورودی های مدل در محاسبه کارایی، به روش dea فازی، استفاده گردید. نمونه ای شامل 56 شعبه از بانک ملت انتخاب گردید. پس از مدلسازی کارایی بر مبنای مدل پایه ایbcc ورودی محور، مسأله یکبار در حال قطعی و بار دیگر در حالت فازی (با روش برشα و تئوری امکان ) حل گردید. در حالت قطعی تعداد 17 و در حالت فازی (با تأثیر متغیر محیطی تراکم جمعیت) تعداد 18 شعبه کارا محاسبه گردید و همچنین میانگین امتیاز کارایی در حالت فازی نسبت به حالت قطعی افزایش یافت.مقایسه دو مدل قطعی و فازی نشان می دهد میان متغیر محیطی و امتیاز کارایی همبستگی ضعیف و معکوس وجود دارد، با افزودن متغیر محیطی تراکم جمعیت به متغیرهای سنجش کارایی، ضمن افزایش میانگین امتیاز کارایی و تعداد شعب کارا، درجه بندی شعب نیز تغییر می یابد.